Skip to content

ABC pierwszej wizyty – jak przygotować siebie i dziecko?

 

Zapraszam do zapoznania się z krótkim poradnikiem, który powstał w odpowiedzi na pytania rodziców dotyczące przygotowania do pierwszego spotkania. Podzielony został na siedem punktów:

 

  1. Dostrzeżenie potrzeby
  2. Wybór terapeuty
  3. Kontakt
  4. Dokumentacja
  5. Wybór domowego terapeuty
  6. Informacje dla dziecka
  7. Spotkanie

 

1. Dostrzeżenie potrzeby

Rodzic czy opiekun, przebywając z dzieckiem na co dzień, będąc uważnym obserwatorem może zauważyć niepokojące sygnały lub wybitne zdolności dziecka, które należałoby rozwijać. Niekiedy tylko intuicja podpowiada, że z dzieckiem coś się dzieje – dobrego lub niepokojącego. Aby rozwiać swoje wątpliwości, warto zasięgnąć opinii bezstronnej osoby mającej odpowiednie wykształcenie i doświadczenie w pracy z dziećmi.

 

  1. Wybór terapeuty

W Ciechanowie można znaleźć kilku bardzo dobrych diagnostów i terapeutów. O wyborze jednego z nich może zadecydować rekomendacja innych rodziców, osobowość specjalisty, jego wykształcenie czy doświadczenie i umiejętności. Dobrze zapytać, na jakich studiach była osoba mająca podjąć pracę z dzieckiem, jakie odbyła kursy dodatkowe, jak organizuje zajęcia oraz jakie metody stosuje. Warto dowiedzieć się również o wyposażenie gabinetu. Atrakcyjne pomoce terapeutyczne i zabawki świetnie budują motywację małych pacjentów. Poszukując informacji o różnych terapeutach dobrze zapytać, w jaki sposób motywuje on i zachęca do ćwiczeń oraz jak nagradza po ich wykonaniu. Zdobyte informacje można wówczas przekazać dziecku, informując je o planowanej wizycie.

 

  1. Kontakt

Gdy już wiadomo z czym i do kogo chcemy się udać, kolejnym krokiem jest wykonanie telefonu lub napisanie maila w celu ustalenia terminu pierwszego spotkania który będzie dogodny dla obu stron. Kontakt z terapeutą to nie tylko zapisanie na wizytę, ale także okazja do przekazania najważniejszych informacji o dziecku – imienia, wieku, cech i ogólnych spostrzeżeń odnośnie dziecka (np. pobudzony, nieśmiały, gadatliwy, małomówny, spostrzegawczy, z kłopotami w koncentracji uwagi itp.) oraz zarysowania problemu. Dostarczenie ważnych informacji o mocnych i słabych stronach dziecka, jego umiejętnościach i aktualnych potrzebach ułatwi specjaliście przygotowanie się do spotkania. Ustalając termin wizyty należy wziąć pod uwagę możliwości dziecka. Aby mogło się skoncentrować i było w stanie wykonać prośby diagnosty, powinno być zdrowe i wypoczęte. Zakatarzone dziecko nie pokaże tego, co mogłoby zaprezentować w innych okolicznościach.

 

  1. Dokumentacja

Na pierwszym spotkaniu, w trakcie wywiadu, pojawią się pytania dotyczące okresu ciąży i dotychczasowego rozwoju dziecka, dobrze zatem przypomnieć sobie szczegóły dotyczące ciąży (np. przyjmowane leki, nieprawidłowości), porodu, ewentualnych problemów dziecka z okresu prenatalnego, noworodkowego, niemowlęcego i dalszych (niedotlenienia, zaburzenia, infekcje itd.). Ważną informacją jest również czas, kiedy zauważone zostały niepokojące objawy oraz ich zmienność. Można zapytać rodzinę, czy u kogoś z krewnych nie zauważano podobnych dolegliwości. Przed spotkaniem warto poobserwować dziecko (np. sposób gryzienia, połykania, oddychania, czy dziecko śpi z otwartą buzią, czy adekwatnie reaguje na swoje imię, polecenia, zakazy itd.).

Przydatne będą również poniższe dokumenty:

  1. książeczka zdrowia dziecka
  2. wcześniejsze opinie, diagnozy, orzeczenia (psychologiczne, pedagogiczne, logopedyczne, audiologiczne, neurologiczne, przedszkolne, szkolne i inne) oraz informacje na temat przebiegu i efektów poprzednich terapii i leczenia (także np. ortodontycznego, laryngologicznego, fizjoterapeutycznego i innych, wypisy ze szpitala)
  3. informacja o funkcjonowaniu dziecka w przedszkolu, szkole (jeśli została wystawiona)
  4. zeszyt z języka polskiego w przypadku szkolnych dzieci

Wszystkie te informacje mogą być istotne w trakcie tworzenia indywidualnego programu terapeutycznego.

Na spotkanie logopedy z dzieckiem warto wziąć również:

  1. ulubioną zabawkę/ książeczkę dziecka
  2. coś do zjedzenia i wypicia,
  3. akcesoria do karmienia – to, z czego dziecko pije na co dzień (kubek, bidon, butelka itd.), ulubione łyżeczki, którymi je,
  4. nagrany filmik
    • w trakcie jedzenia (pokarmu stałego, np. kanapki i płynnego, np. zupy) – obraz z przodu i z boku
    • w trakcie picia, przełykania
    • na którym dziecko gaworzy/ mówi/ rozmawia z kimś/ opowiada coś w trakcie zabawy
    • w przypadku maluszków – w trakcie płaczu, gdzie można zauważyć wnętrze jamy ustnej, ruchy języka

Nie karm proszę dziecka bezpośrednio przed wizytą, aby mogło coś zjeść ze smakiem w gabinecie.

 

  1. Wybór domowego terapeuty

Spotkania terapeutyczne nie zastąpią codziennej pracy w domu. Jedno spotkanie w tygodniu to zaledwie cząstka tego, co potrzebuje dziecko. Tylko systematyczna praca według zaleceń terapeuty daje gwarancję na osiągnięcie oczekiwanego sukcesu. Cotygodniowe zajęcia terapeutyczne to czas kiedy oceniane są poczynione postępy i proponowane nowe ćwiczenia oraz zabawy. Zaniechanie pracy w domu skutkować będzie tzw. „kręceniem się w miejscu”, czyli ciągłym powtarzaniem podobnych ćwiczeń. Po jakimś czasie staje się to nudne dla dziecka i obniża motywację do dalszej współpracy. Dlatego tak ważne jest wybranie jednego z domowników (np. rodzica, babci lub dziadka), który stanie się domowym terapeutą. Ważne, aby osoba ta miała dobry kontakt emocjonalny z dzieckiem i była gotowa poświęcić 20 minut dziennie (3-4 razy po 5-7 minut) na zajęcia z dzieckiem. Najlepiej byłoby, aby osoba ta miała możliwość osobistego kontaktu po zajęciach z terapeutą, który przekazywać będzie zalecenia do pracy w domu.

 

  1. Informacje dla dziecka

Aby zmniejszyć niepokój dziecka i przygotować go do spotkania z diagnostą, warto uprzedzić dziecko co je czeka. Głównym pytaniem frapującym dzieci jest: „Czy będzie bolało?” Odpowiedź jest jedna – nie 🙂  Dobrze dziecku wyjaśnić, dobierając słowa odpowiednie do jego rozwoju, gdzie, kiedy i po co będzie badane. Można pokazać zdjęcie diagnosty i gabinetu w Internecie. Przed wizytą u logopedy poćwiczcie otwieranie buzi jak przy ziewaniu lub sprawdzaniu czy gardło nie jest chore. Zapoznajcie się z „Panem Języczkiem” w buzi i wytłumaczcie mu, że na spotkaniu będzie się śmiesznie wyginał – ciekawe, co potrafi? 😛 Na koniec, warto zapewnić, że rodzic będzie cały czas przy dziecku – jak będzie ono oglądało obrazki, rozmawiało z „nową ciocią” czy układało klocki. Aby było mu jeszcze raźniej, może wziąć ze sobą misia, który zobaczy jak dzielne było dziecko, a w razie potrzeby pierwszy będzie wykonywał polecenia terapeuty.

 

  1. Spotkanie

Moc pierwszego wrażenia często jest niedoceniana. Na pierwszej wizycie dziecko wytworzy sobie jakiś obraz specjalisty, który wpłynie na jego myślenie o następnych zajęciach. Przy kolejnych spotkaniach towarzyszyć mu będą wspomnienia z pierwszego kontaktu. Dlatego tak ważne jest wcześniejsze przygotowanie przed pojawieniem się na spotkaniu diagnostycznym. Aby dziecko czuło się bezpieczniej, pozwól rano wybrać mu bluzkę, weź ze sobą jego ulubioną zabawkę, kapcie na zmianę, coś do picia i przegryzienia. Uśmiechaj się! Nie naciskaj na dziecko, aby pokazało się z jak najlepszej strony, ponieważ może ono odczuwać presję, która zamknie je i przeszkodzi we współpracy. Dobrze, aby pierwsze spotkanie odbywało się w atmosferze zabawy i dobrego samopoczucia.

Rodzicu, pamiętaj, że jestem dla Ciebie i Twojego dziecka – przygotuj sobie wszelkie pytania, które chcesz zadać. Spotkanie to miejsce na rozwianie wątpliwości, pokazanie drogi. 

 

 

W razie dodatkowych pytań, zapraszam do kontaktu!

Be First to Comment

Dodaj komentarz